Astorga.   2440 km.

In Frankrijk waren de dorpsfeesten altijd op de dag voor dat we aankwamen of net op de dag na ons vertrek. Maar vandaag hadden we wel drie keer geluk. Eerst een feest met braderie om een vijftigjarig jubileum te vieren van iets in het dorp. Twintig kilometer verder reden we weer een dorpsfeestje binnen. (Helaas door glas, zodat ik net na het dorp mijn tweede lekke band had.) En vanavond in Astorga gaf het lokale jeugdorkest een uitvoering op het centrale plein. 

We genieten altijd als we zo onverwachts een feest meemaken dat niet opgezet is voor toeristen.

Gisteren was er een meer ingetogen feest in onze herberg in het klooster van de zusters Benedictinessen in het centrum van Leon. Het was de feestdag van de heilige Benedictus. De feestelijkheden waren vooral kerkelijke vieringen. Maar zoals we al schreven, kiezen we in Spanje meer voor de bar dan voor de kerk.

We hebben steeds meer een vast ritueel na aankomst op de slaapplaats. Na de was lopen we stad of dorp in, bezoeken bezienswaardigheden en gaan op een terrasje zitten met een glas witte wijn en tapa's. Dat houden we een hele tijd vol, tot het moment dat het pelgrimsmenu geserveerd gaat worden.

We hebben nu 4 dagen Spaanse Hoogvlakte achter ons met prima fietsweer.  De afgelopen dagen viel ons vooral het irrigatiesysteem op.  Overal kanalen met flink stromend water, daaraan gekoppeld  goten en sloten die aftakkingen hebben naar iedere akker. Er is een flinke afwisseling van gewassen: haver, tarwe, bieten, aardappelen, mais en hop. 

We rijden steeds op een hoogte van rond de 850 meter. s'Ochtends is het flink koud, maar voor de rest van de dag terrasjesweer.
Tussen Leon en Astorga reden we over de oude brug bij Hospitaal de Obrigo. De geschiedenis van deze brug met 18 bogen gaat terug tot de romeinse tijd.

Morgen trekken we de Montes de Leon in. We gaan dan naar het hoogste punt van onze tocht. Nog zo'n 500 meter hoger dan de pas in de Pyreneeën.