Na drie enerverende wandeldagen zitten we nu alleen in een groot hotel
Gisteren op deze tijd werden we door de boer in Soulme over zijn boerenerf naar de stal met koeien gebracht. Daar konden we in een grote schuur op de hooibalen slapen. Het was koud en vochtig. Nooit geweten dat koeien de hele nacht zoveel lawaai maken. Dat bleef maar plassen en poepen. We waren zelf goed gewassen. De boer had voor ons in de melkkeuken een douche geimproviseerd door een tuinslang met sproeier aan de geizer te bevestigen.
Gelukkig kwamen even na ons Arno en Marina uit een modderig dal in het dorp aan. Twee jonge collega milieujuristen bij de vlaamse overheid die gebruik maakten van loopbaanonderbreking om naar Santiago te lopen.
De warmte van deze ontmoeten kon de kou in de schuur niet helemaal verdrijven. Marina moest ook tijdens het eten haar handschoenen aanhouden.
Zaterdag sliepen we ook op een boerderij. Die hoorde vroeger bij het Kasteel van Senenne in Anhee aan de Maas (boven Dinant) Met de boer en zijn vrouw hadden we aan de keukentafel een gesprek over de crisis in de landbouw. Met hard werken konden ze het hoofd boven water houden, terwijl het kasteel gekocht werd door een zakenman uit Brussel om ook te kunnen zeggen dat hij een ´chateau en campagne´ heeft.
Morgen trekken we na 220 km Belgie eindelijk Frankrijk in naar het vestingstadje Rocroi. Dat is geen ´poisson d´avril´
maandag 31 maart 2008
woensdag 26 maart 2008
Rust in Namen
Om half negen zaten we al bij een dokterspost. De arts uitgelegd dat Hanneke soms bij pijn last heeft van ´tomber dans les pommes´ (flauwvallen). Hij verwijderde de compeed, raadpleegde een collega en keek ernstig. Er was een schimmelinfectie, dus geen compeed meer, maar betadine badjes en verder drooghouden. En zeker 2 dagen rusten.
In de jeugdherberg bleek dat er wel kaarten van ons bij de receptie lagen, maar het GR routeboekje was weg. Toen bij de reisboekwinkel de laatste exemplaren gisteren verkocht waren en de uitgever geen voorraad meer had, was er even paniek. Gelukkig lag er bij de Belgische Automobiel Club nog een exemplaar. Ik ben een autoclub nog nooit zo dankbaar geweest.
Vanmiddag de citadel bezocht. Vooral genoten van de prachtige oude bomen en het uitzicht.
Hanneke bleef de hele dag in de jeugdherberg en verstuurde talloze mailtjes.
Tegen de avond kwam Maria aan. Ze is vanuit Alkmaar op weg naar Santiago. Gezellig even onze ervaringen kunnen uitwisselen. Je kunt haar volgen op
www.maria.lutjebroeker.nl
Donderdag samen naar Namen om wat boodschappen te doen en de stad te bekijken. Waterig koud.
Hanneke wil ook op vrijdag nog een extra rustdag om de genezing alle kans te geven. Ze schreef een stukje voor het parochieblad van De Bron en beantwoordde veel mailtje. Het is goed om te merken dat zoveel mensen met ons meelopen/leven. Het verbaast ons al vanaf ons vertrek dat jullie steun letterlijk voelbaar is, ook al wordt de afstand met elke stap wat groter.
Hans gaat met de bus naar Eghezee en loopt via de Ravel 20 km naar de jeugdherberg in Namen. Ondertussen ook de route en overnachtingen voor de komende 3 dagen vastgelegd. In een kasteel in Anhee; bij een boer de koeienstal in Soulme en en in een hotelletje in Olloy sur Viron. Als alles volgens plan gaat gaan we dinsdag 1 april de gens met Frankrijk over.
In de jeugdherberg bleek dat er wel kaarten van ons bij de receptie lagen, maar het GR routeboekje was weg. Toen bij de reisboekwinkel de laatste exemplaren gisteren verkocht waren en de uitgever geen voorraad meer had, was er even paniek. Gelukkig lag er bij de Belgische Automobiel Club nog een exemplaar. Ik ben een autoclub nog nooit zo dankbaar geweest.
Vanmiddag de citadel bezocht. Vooral genoten van de prachtige oude bomen en het uitzicht.
Hanneke bleef de hele dag in de jeugdherberg en verstuurde talloze mailtjes.
Tegen de avond kwam Maria aan. Ze is vanuit Alkmaar op weg naar Santiago. Gezellig even onze ervaringen kunnen uitwisselen. Je kunt haar volgen op
www.maria.lutjebroeker.nl
Donderdag samen naar Namen om wat boodschappen te doen en de stad te bekijken. Waterig koud.
Hanneke wil ook op vrijdag nog een extra rustdag om de genezing alle kans te geven. Ze schreef een stukje voor het parochieblad van De Bron en beantwoordde veel mailtje. Het is goed om te merken dat zoveel mensen met ons meelopen/leven. Het verbaast ons al vanaf ons vertrek dat jullie steun letterlijk voelbaar is, ook al wordt de afstand met elke stap wat groter.
Hans gaat met de bus naar Eghezee en loopt via de Ravel 20 km naar de jeugdherberg in Namen. Ondertussen ook de route en overnachtingen voor de komende 3 dagen vastgelegd. In een kasteel in Anhee; bij een boer de koeienstal in Soulme en en in een hotelletje in Olloy sur Viron. Als alles volgens plan gaat gaan we dinsdag 1 april de gens met Frankrijk over.
dinsdag 25 maart 2008
Door de sneeuw naar Eghezee
Ook vanochtend werden we wakker met een laag sneeuw op het grote dakraam van onze prachtige kamer bij Greet in Meldert (Hoegaarde). Toen we er gisteravond om 17.30 uur aankwamen waren we uitgeput. Het ging goed tot het laatste dorp voor Meldert. We liepen er verkeerd en toen we op de goede weg kwamen, kregen we de zoveelste sneeuwstorm van die dag over ons heen.
Hanneke begon steeds meer last te krijgen van haar voet. Ze had al 2 pijnstillers genomen. Strompelend kwamen ze bij Greet aan. Maar gastvrijheid geneest alle wonden. Lieve woorden, warme thee, een prachtige kamer. Greet bood Hanneke ook nog een stoelmassage aan. Geen wonder dat we prima sliepen.
Greet was in de zomer nog in Moergestel geweest met haar parochie. De heilige Ermelindis die in Meldert begraven ligt, wordt ook in Moergestel vereerd. Deze zomer was daar voor het eerste weer een processie voor deze heilige vrouw uit de 7e eeuw.
Toen we vertrokken lag er overal een flinke laag sneeuw. Het was prachtig; zeker het eerste half uur toen de zon nog scheen. Daarna een flinke sneeuwstorm.
We hebben er niet echt last van. Genieten van de felheid van de storm in het open land net over de taalgrens. We genieten ook van onze moed om hier zo opgewekt te kunnen lopen. We genieten van de kleine bloempjes die toch hun kopje door de sneeuw blijven steken.
Na anderhalf uur bereiken we de Ravel 2, een fietspad op een oude spoorlijn naar Namen. Namen is nog zeker 40 km en dat gaan we dus vandaag niet halen. Het plan is om in Eghezee de bus naar Namen te nemen en dan de volgende dag de rest te doen.
We hebben geen goede kaart van het gebied bij ons. Dat is niet nodig, want het fietspad wijst de weg. Toch willen we inschatten hoever Eghezee is. In het café in Joidogne lopen de schattingen uit een van 10 tot 25 km. Maar mensen die om 12.00 uur al aan de bar zitten te drinken, zijn geen goede bron. Daarom vragen we het even later onderweg nog eens aan wat sportievere figuren. Een jongen op een mountainbike zegt dat het zeker 15 km is; 300 meter verder schat een man met hond dat het nog maar 5 km is.
Rond 16.30 uur zijn we in Eghezee.
Hanneke heeft ook vandaag veel last gehad van de blaren op haar teen. Daarom besluiten we om morgen niet het tweede deel van de Ravel te doen, maar een rustdag te nemen en een arts naar de tenen te laten kijken.
In de jeugdherberg blijkt ook dat de post die we vooruit gestuurd hebben nog niet is aangekomen. Hopelijk morgen, want zonder GR routeboek richting Vezelay kunnen we niet op pad.
Hanneke begon steeds meer last te krijgen van haar voet. Ze had al 2 pijnstillers genomen. Strompelend kwamen ze bij Greet aan. Maar gastvrijheid geneest alle wonden. Lieve woorden, warme thee, een prachtige kamer. Greet bood Hanneke ook nog een stoelmassage aan. Geen wonder dat we prima sliepen.
Greet was in de zomer nog in Moergestel geweest met haar parochie. De heilige Ermelindis die in Meldert begraven ligt, wordt ook in Moergestel vereerd. Deze zomer was daar voor het eerste weer een processie voor deze heilige vrouw uit de 7e eeuw.
Toen we vertrokken lag er overal een flinke laag sneeuw. Het was prachtig; zeker het eerste half uur toen de zon nog scheen. Daarna een flinke sneeuwstorm.
We hebben er niet echt last van. Genieten van de felheid van de storm in het open land net over de taalgrens. We genieten ook van onze moed om hier zo opgewekt te kunnen lopen. We genieten van de kleine bloempjes die toch hun kopje door de sneeuw blijven steken.
Na anderhalf uur bereiken we de Ravel 2, een fietspad op een oude spoorlijn naar Namen. Namen is nog zeker 40 km en dat gaan we dus vandaag niet halen. Het plan is om in Eghezee de bus naar Namen te nemen en dan de volgende dag de rest te doen.
We hebben geen goede kaart van het gebied bij ons. Dat is niet nodig, want het fietspad wijst de weg. Toch willen we inschatten hoever Eghezee is. In het café in Joidogne lopen de schattingen uit een van 10 tot 25 km. Maar mensen die om 12.00 uur al aan de bar zitten te drinken, zijn geen goede bron. Daarom vragen we het even later onderweg nog eens aan wat sportievere figuren. Een jongen op een mountainbike zegt dat het zeker 15 km is; 300 meter verder schat een man met hond dat het nog maar 5 km is.
Rond 16.30 uur zijn we in Eghezee.
Hanneke heeft ook vandaag veel last gehad van de blaren op haar teen. Daarom besluiten we om morgen niet het tweede deel van de Ravel te doen, maar een rustdag te nemen en een arts naar de tenen te laten kijken.
In de jeugdherberg blijkt ook dat de post die we vooruit gestuurd hebben nog niet is aangekomen. Hopelijk morgen, want zonder GR routeboek richting Vezelay kunnen we niet op pad.
zondag 23 maart 2008
Rillaar eerste Paasdag
We hebben paashaas gegeten bij Frieda in Rillaar, onze vierde slaapplaats.
Het is nog moeilijk om onze ervaringen onder woorden te brengen. Donderdag waren we overdonderd door alles wat er in Riel georganiseerd was. En het afscheid van famillie, vrienden en Lucas en Anna.
Na Baarle Nassau liepen we samen op het Bels Lijntje nog 5 km naar Weelde -statie. Bij Jose kregen we op de eerste dag waarschijnlijk de mooiste slaaplaats van de hele reis.
Vrijdag begon het al na 15 minuten te sneeuwen; daarna regen en wind. Via Turnhout, waar de pastoor ons de eerste stempel aanbood in ons pelgrimspas, gingen naar Kasterlee.
Wannes heeft in zijn huis een refugio voor voetgangers naar Santiago. Hij heeft zelf al 4 routes in Spanje gelopen en vertrekt in het voorjaar voor een tocht van Lissabon naar Santiago.
Wannes is ook een voortreffelijk kok en samen met Kristel heel hartelijke gastheer/vrouw.
Van Kasterlee door kleinschalig boerenland richting abdij van Tongerlo. En verder naar de Jeugdherberg in Westerlo. Het laatste uur in de regen. Vandaag verder naar de Abdij van Averbode. Lekker in de winterzon.
We kwamen net aan toen de Paasmis ten einde was. Veel mensen spraken ons aan met de vraag: "Pelgrims ?, op weg naar Santiago ? " Verder langs Zichem naar Scherpenheuvel waar Annet (zus van Hans), haar man Bert en zoon Joeri ons voor de Basiliek stonden op te wachten. Na bezoek aan het heiligdom en het café liepen ze nog een uurtje met ons op naar onze volgende slaapplaats. Weer afscheidnemen.
Het was koud in de afgelopen dagen. Het regende, hagelde en sneeuwde. Soms met stormachtige wind. Toch hebben wij er nauwelijks last van gehad. We liepen goed gekleed in de wetenschap: dit is ook weer; dit is ook natuur.
Ik (Hans) had wel last van een onbestemd gevoel, dat te maken heeft met het totaal onoverzienbare van deze tocht. De lengte, de duur . Hanneke kan al meer bij de dag leven. Maar zij kreeg al op de eerste dag een blaar onder op haar kleine teen. Dus direct compeed uit de tas. De volgende dag was heel haar linker kleine teen één blaar. Nog meer compeed dus. Blaren betekent vooral steeds pijn bij het starten in de ochtend en na elke pauze. Dat blijft lastig.
Morgen verder richting Hoegaarde en daarna verder naar Namen
Het is nog moeilijk om onze ervaringen onder woorden te brengen. Donderdag waren we overdonderd door alles wat er in Riel georganiseerd was. En het afscheid van famillie, vrienden en Lucas en Anna.
Na Baarle Nassau liepen we samen op het Bels Lijntje nog 5 km naar Weelde -statie. Bij Jose kregen we op de eerste dag waarschijnlijk de mooiste slaaplaats van de hele reis.
Vrijdag begon het al na 15 minuten te sneeuwen; daarna regen en wind. Via Turnhout, waar de pastoor ons de eerste stempel aanbood in ons pelgrimspas, gingen naar Kasterlee.
Wannes heeft in zijn huis een refugio voor voetgangers naar Santiago. Hij heeft zelf al 4 routes in Spanje gelopen en vertrekt in het voorjaar voor een tocht van Lissabon naar Santiago.
Wannes is ook een voortreffelijk kok en samen met Kristel heel hartelijke gastheer/vrouw.
Van Kasterlee door kleinschalig boerenland richting abdij van Tongerlo. En verder naar de Jeugdherberg in Westerlo. Het laatste uur in de regen. Vandaag verder naar de Abdij van Averbode. Lekker in de winterzon.
We kwamen net aan toen de Paasmis ten einde was. Veel mensen spraken ons aan met de vraag: "Pelgrims ?, op weg naar Santiago ? " Verder langs Zichem naar Scherpenheuvel waar Annet (zus van Hans), haar man Bert en zoon Joeri ons voor de Basiliek stonden op te wachten. Na bezoek aan het heiligdom en het café liepen ze nog een uurtje met ons op naar onze volgende slaapplaats. Weer afscheidnemen.
Het was koud in de afgelopen dagen. Het regende, hagelde en sneeuwde. Soms met stormachtige wind. Toch hebben wij er nauwelijks last van gehad. We liepen goed gekleed in de wetenschap: dit is ook weer; dit is ook natuur.
Ik (Hans) had wel last van een onbestemd gevoel, dat te maken heeft met het totaal onoverzienbare van deze tocht. De lengte, de duur . Hanneke kan al meer bij de dag leven. Maar zij kreeg al op de eerste dag een blaar onder op haar kleine teen. Dus direct compeed uit de tas. De volgende dag was heel haar linker kleine teen één blaar. Nog meer compeed dus. Blaren betekent vooral steeds pijn bij het starten in de ochtend en na elke pauze. Dat blijft lastig.
Morgen verder richting Hoegaarde en daarna verder naar Namen
zaterdag 22 maart 2008
Brabants dagblad
in het Brabants dagblad van 21 maart 2008 stond ook een stukje over het grote verterk uit riel.
hieronder is het stukje te lezen:
RIEL - Gisteren is Hanneke van Zon met haar echtgenoot Hans te voet vertrokken naar het Spaanse Santiago de Compostela.
Voor de uitdaging en het goede doel.
De 54-jarige Hanneke van Zon is samen met haar één jaar oudere echtgenoot Hans vertrokken voor deze 2400 kilometer lange voettocht, die naar verwachting honderd dagen zal duren. De tocht is begonnen in de Tilburgse Da Costastraat, waar het echtpaar woont. De eerste tussenstop was basisschool De Vonder in Riel, waar Hanneke al jaren werkzaam is in de kleutergroepen. De hele school, met voorop haar groep 1 vergezelde haar dan ook enkele kilometers.
"Wij wandelen en fietsen graag", vertelt Hanneke enthousiast. "We hebben al vaker langere tochten gelopen", vult Hans haar aan.
"We wilden een keer een grote tocht lopen en omdat we elkaar dit jaar veertig jaar kennen, hebben we besloten om het nu te doen", aldus Hanneke, die de laatste jaren vrije dagen opspaarde om deze tocht te kunnen realiseren.
Ook een goed doel hebben beiden voor ogen, de stichting 'Van hand tot hand'. Het geld van een flessenactie en sponsorgeld voor de prestatie zal aangewend worden om een schoolbibliotheek in Sri Lanka aan te vullen.
Na te zijn toegesproken door directeur Jan Smits van De Vonder werd het echtpaar Van Zon met een speciaal voor hen gemaakt lied, 'It's a long way to Santiago', uitgezongen.
"Het is wel spannend, de eerste keer zo lang alleen thuis met mijn zus", zegt zoon Lucas. Om daar grappend aan toe te voegen: "Mijn ouders lopen weg van huis."
Isabel de Groot uit Hannekes klas vindt het maar niks dat hun juf zo lang weggaat en Jochem van der Heijden vindt het spannend, maar hij zal de juf wel missen. En onder een haag van Vonder-kinderen verdwijnen Hanneke en Hans richting Baarle-Nassau, waar hun eerste overnachting zal zijn. 15 juli hoopt het paar terug te zijn vanuit de Spaanse bedevaartsplaats.
hieronder is het stukje te lezen:
RIEL - Gisteren is Hanneke van Zon met haar echtgenoot Hans te voet vertrokken naar het Spaanse Santiago de Compostela.
Voor de uitdaging en het goede doel.
De 54-jarige Hanneke van Zon is samen met haar één jaar oudere echtgenoot Hans vertrokken voor deze 2400 kilometer lange voettocht, die naar verwachting honderd dagen zal duren. De tocht is begonnen in de Tilburgse Da Costastraat, waar het echtpaar woont. De eerste tussenstop was basisschool De Vonder in Riel, waar Hanneke al jaren werkzaam is in de kleutergroepen. De hele school, met voorop haar groep 1 vergezelde haar dan ook enkele kilometers.
"Wij wandelen en fietsen graag", vertelt Hanneke enthousiast. "We hebben al vaker langere tochten gelopen", vult Hans haar aan.
"We wilden een keer een grote tocht lopen en omdat we elkaar dit jaar veertig jaar kennen, hebben we besloten om het nu te doen", aldus Hanneke, die de laatste jaren vrije dagen opspaarde om deze tocht te kunnen realiseren.
Ook een goed doel hebben beiden voor ogen, de stichting 'Van hand tot hand'. Het geld van een flessenactie en sponsorgeld voor de prestatie zal aangewend worden om een schoolbibliotheek in Sri Lanka aan te vullen.
Na te zijn toegesproken door directeur Jan Smits van De Vonder werd het echtpaar Van Zon met een speciaal voor hen gemaakt lied, 'It's a long way to Santiago', uitgezongen.
"Het is wel spannend, de eerste keer zo lang alleen thuis met mijn zus", zegt zoon Lucas. Om daar grappend aan toe te voegen: "Mijn ouders lopen weg van huis."
Isabel de Groot uit Hannekes klas vindt het maar niks dat hun juf zo lang weggaat en Jochem van der Heijden vindt het spannend, maar hij zal de juf wel missen. En onder een haag van Vonder-kinderen verdwijnen Hanneke en Hans richting Baarle-Nassau, waar hun eerste overnachting zal zijn. 15 juli hoopt het paar terug te zijn vanuit de Spaanse bedevaartsplaats.
woensdag 19 maart 2008
Het vertrek
Donderdag 20 maart om 9.30 uur doen we de deur achter ons dicht. Voor het eerst gaan we op stap zonder de sleutels mee te nemen. Samen met Lucas en Beppy lopen we naar de basisschool in Riel.
In Riel werden we hartelijk ontvangen door alle kinderen en natuurlijk moet je dan even je eigen klasje gedag zeggen
terwijl we aan kwamen hoorde we het liedje:
It’s a long way to Santiago
It’s a long way to go
It’s a long way to Santiago
To the nicest place you know.
Goodbye juffrouw Hanneke
Goodbye and houdoe
It’s a long long way to Santiago
Goodbye and Houdoe.
It’s a long way to go
It’s a long way to Santiago
To the nicest place you know.
Goodbye juffrouw Hanneke
Goodbye and houdoe
It’s a long long way to Santiago
Goodbye and Houdoe.
De kinderen hebben met een sponsor actie 230 euro opgehaald met de actie 'een fles voor onderweg'
na de korte stop op school moesten we echt verder, en daar werden we uitgezwaaid door alle kinderen die ook nog een klein stukje mee liepen.
En na dit warme afscheid liepen we richting alphen, natuurlijk hadden we ook even rustpauze om een lekker boterhammetje te eten
(van links naar rechts: Beppy, Annet, Bert, Hanneke, Hans, Tjerk)
en na een paar uur kwamen we dan aan op de eerste grens overgang Nederland Belgie
dinsdag 18 maart 2008
Hartverwarmend op koude dagen
Even een dankwoordje voor alle lieve wensen en kadootjes die we van jullie kregen in de afgelopen dagen. En natuurlijk ook voor de sponsorbijdragen.
We voelen dat iedereen ons steunt en erop vertrouwt dat het gaat lukken. Dat helpt heel goed als bij ons soms de twijfels de kop op steken.
We merken ook dat jullie voelen dat deze reis voor ons een speciale betekenis heeft.
We nemen alles in ons hart mee op weg naar Santiago.
Heel veel dank.
Meer inforamtie over pelgrimstochten kun je vinden op allerlei websites.
We noemen er 3:
http://www.dezielgaattevoet.nl/ Zie vooral het artikel "Sleutels voor de pelgrim"
http://www.santiago.nl/ Van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob
http://www.camino-de-santiago.startpagina.nl/ Hier allerlei links. Ook veel verhalen van pelgrims
Groeten
Hans en Hanneke
We voelen dat iedereen ons steunt en erop vertrouwt dat het gaat lukken. Dat helpt heel goed als bij ons soms de twijfels de kop op steken.
We merken ook dat jullie voelen dat deze reis voor ons een speciale betekenis heeft.
We nemen alles in ons hart mee op weg naar Santiago.
Heel veel dank.
Meer inforamtie over pelgrimstochten kun je vinden op allerlei websites.
We noemen er 3:
http://www.dezielgaattevoet.nl/ Zie vooral het artikel "Sleutels voor de pelgrim"
http://www.santiago.nl/ Van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob
http://www.camino-de-santiago.startpagina.nl/ Hier allerlei links. Ook veel verhalen van pelgrims
Groeten
Hans en Hanneke
Abonneren op:
Posts (Atom)