Orthez

Na een regenachtige ochtend, begon het rond 13.00 uur op te klaren. In de kortste keren was er een strak blauwe lucht. Daardoor konden we een paar kilometer verder onze eerste blik werpen op de besneeuwde toppen van de Pyreneeën. Nog 3 wandeldagen en we zijn in St. Jean Pieds de Port.

In de afgelopend dagen liepen we in Les Landes. Vaak over oude spoorlijnen. Kaarsrechte paden door enorme naaldwouden. De mensen hier vertellen trots dat dit het grooste bos van Europa is.

We genoten van de vele tinten groen om ons heen: frisgroene varens onder grijsgroene naaldbomomen; paden omzoomd door verschillende soorten eik .

We hadden het geluk dat we 2 keer konden overnachten op eenzame boerderijen midden in dit uitgestrekte bos. De eerste keer in een klein zomerhuisje bij een boerderij. Bij het vallen van de avond liepen de reeën op het grote veld voor ons huisje. De volgende dag in Roquefort was de refuge vol. De barman belde en een paar uur later kwam een man met een Landrover die ons onderdak zou geven. Even langs zijn huis om wat te eten en drinken op te halen en daarna over kleine weggetjes naar een boerderij midden in het bos met 3 prachtige lindebomen voor de deur. Daar konden we de nacht doorbrengen. We aten buiten in de ondergaande zon en staken de open haard aan. De volgende ochtend werden we weer teruggebracht naar ons vertrek punt.

We lopen nu in Frans Baskenland en zien steeds meer Spaanse invloeden. Onder andere de arena