Vandaag precies 2 maanden onderweg. Over de helft. Nu al het gevoel dat dit nooit mag eindigen. Heerlijk weer een wandeldag van 25 km met prachtig wandelweer. We vertrokken vanochtend uit La Réole aan de oever van de Garonne. We sliepen bij gastvrije mensen in het centrum van het stadje. Prachtige kamers, goed eten en een gastheer die elke 10 minuten weer met een nieuw raadsel of trucje kwam. Als we voorzichtig informeren naar de kosten, wijzen ze naar een klein busje op de kast. "Het is gratis, maar als U echt wat wilt geven, kunt U het in dat potje doen."
Helaas, de meneer van de computerwinkel wil over 10 minuten sluiten. Het is vaak al moeilijk om alle ervaringen, gevoelens en gedachten even in een berichtje op te schrijven, maar 10 minuten is echt te kort.
In de kathedraal van Perigueux heb ik een kaarsje aangestoken voor alle leerlingen die deze week examen moeten doen. Speciaal natuurlijk voor mijn H5 klassen. Dus als de examenresultaten dit jaar beter zijn dan de afgelopen jaren, weten jullie hoe dat komt. In dat geval wil ik mij ook volgend jaar opofferen om in het voorjaar weer op pad te gaan en bijvoorbeeld in Rome een kaarsje op gaan steken.
We lopen nu 2 weken samen met Marina. Dat loopt prima. Sinds we met haar lopen is het culinaire gehalte van onze tocht sterk verhoogd. Eten is haar favoriete gespreksonderwerp. Ze heeft een goede smaak als we uit gaan eten en kan lekker koken. Dus de kilo's die we in de eerste maand verloren, hebben we in de afgelopen weken weer teruggevonden.
Slapen doen we vaak met 5 in een refuge. Vaak komen we Jan ( 54 uit Nijkerk) en André ( 77 uit Gent) aan het einde van de wandeldag tegen. In Sorge( de hoofdstad van de truffel) vierden we de 77e verjaardag van André. Een man met ervaring ( 10x santiago), humor en wijsheid. Hij leert ons te vertrouwen op zijn vriend, St. Jacob. Ook vanacht slapen we weer samen in een kleine rufuge van de gemeente Bazas ( gratis). Er zijn maar 2 stapelbedden. Jan slaapt op de grond.
Morgen trekken we Les Landes in. Vlak, eindeloze bossen met spar en den en kaarsrechte paden. Maar we gaan eerst met vijven lekker uit eten. Arme pelgrims dat we zijn.
3 opmerkingen:
Beste Hans en Hanneke,Wat geweldig en wat zullen jullie veel zien en meemaken.Hoe gaat het met je voet Hanneke? Volhouden he.We praten op school vaak over jou en volgen jullie op de voet.
Thuis was onze computer kapot vandaar dit late bericht.
Heel veel succes en heel veel plezier op deze mooie reis.
Marijke
Dag Hanneke en Hans,
Hier weer eens een reactie vanuit het Alphense. Het doet ons goed te lezen dat er veel positieve ervaringen zijn. Prachtig dat jullie al over de helft zijn en steeds zulke gastvrije mensen ontmoeten. Als ik dit schrijf naderen jullie de Spaanse grens met rasse schreden. Ik ben benieuwd of het in Spanje veel drukker gaat worden op het laatste stuk, maar dat lezen we wel weer in jullie blog. Met ons gaat alles ook goed. Zorg goed voor jezelf en elkaar en we denken nog steeds aan jullie!!
Heel veel groetjes van Willem en Annemiek
hallo luitjes van het goede leven
toch maar weer dichter bij compestela. Hoop dat het met hans toch wel goed gaat met zijn voeten en dat het weer ook beter is.Hier is het niet zo vrolijk. Rene is gisteren ook thuis gekomen allles goed maar ook wel een zware tocht achter de rug. Heeft wel veel aan de gesprekken met koeien onderweg gehad.tot ziens en groeten elly
Een reactie posten