De afgelopen dagen kenden weer veel hoogtepunten. Letterlijk kwamen we over het hoogste punt van onze tocht door Frankrijk in de Monts d' Ambazac (700 m) N.O van Limoges. We passeerden die dag ook de 1000 km. We vierden dit met een salade op een terras met uitzicht op het stuwmeer van de Tauron.
En natuurlijk was ook de 8e mei een speciale dag: nationale feestdag hier en de verjaardag van Hans.
Die dag begon in de gîte in St. Leonard de Noblat met een feestlijk ontbijt. Daarna gewoon weer ons dagelijks werk. Om 16.30 waren we bij de kathedraal in Limoges en na even wachten kwamen daar Bert en Annet op de tandem aan fietsen. Zij hadden via geheimzinnige sms'jes geprobeerd ons onderweg op te sporen en te verrassen met een picknick. Dat was helaas mislukt. In een bar/restaurant in het centrum van Limoges vierden we de verjaardag van Hans met lekker Italiaans eten.
We lopen nu een dag of 5 samen met Marina (28 jaar uit Belgisch Limburg). Dat loopt prima. De vrouwen kletsend en Hans daar 200 meter voor in stilte. We sliepen in mooie gemeentelijke gîtes waar we zelf konden koken.
Een echt hoogtepunt is ook het aanstaande huwelijk van Marina. Met veel overtuiging voerde ze in een romaans kerkje hoog in de heuvels een ritueel uit bij het beeld de heilge Goussaud. Naast zijn beeld stond een houten koe en daarbij een potje met spelden. Die spelden moesten in de koe gestoken worden; een knopspeld om in verwachting te raken en een veiligheidsspeld om een geschikte partner te vinden en binnen het jaar te huwen. Tot nu toe zijn de heiligen ons gunstig gezind. We lopen dus verder in de volle overtuiging dat ze op de camino in Spanje een prachtige Spanjaard aan de haak zal slaan.
Vandaag eerste rustdag na17 dagen lopen sinds Vezelay. Hanneke heeft niet veel last meer van haar blessures, maar nu beginnen bij Hans de blaren op zijn hielen op te spelen.
Morgen verder richting Perigieux ( Dordogne). We willen op 29 of 30 mei in St. Jean pied de Port aankomen en dan na een rustdag beginnen aan de oversteek van de Pyreneeën en de Spaanse camino.
2 opmerkingen:
Hoi hans en Hanneke
We zijn weer veilig thuis en het is hier echt warmer dan in frankrijk.
We hebben jullie groeten overgebracht aan onze pa en Anna en Lucas.
Het was een hele leuke ervaring om een paar dagen mee te lopen en zo aan de lijve te ondervinden om met zere voeten door te moeten door wind en regen. Maar ook de gastvrijheid van de boer te ervaren en in die enkele dagen al 3 andere pelgrims te ontmoeten.
Wij hebben alleen maar meer bewondering gekregen voor jullie en hopen dat jullie met dit zelfde goede humeur Santiago zullen bereiken. groetjes, ook aan Marina van Bert en Annet.
Hoi Hanneke en Hans.
Wat leuk,dat de fam. zo langs komt
Elly belde mij Vrijdag avond op.
En zat vol verhalen van jullie tocht.
heeft ze niet verteld dat wij de canadezen over zijn Annie en jo
Hun dochter met man en 4 grote kinderen.
druk druk.
Hans en Hanneke,geniet verder van jullie grandioze tocht ,we lezen met veel plezier jullie verslag.
Groetjes Jan en Annie R
Een reactie posten