Op 1 april om 16.30 uur stonden we aan de Franse grens. Een nieuw land lag voor ons. Het eerste bord gaf aan dat Santiago de Compostela over de GR nog 2543 km van ons verwijderd is.
Het regende en de voorafgaande uren hadden we het pad gevolgd door de uitgestrekte bossen op de Belgisch Franse grens. Vaak was het pad veranderd in een modderstroom en moesten we ons een weg banen door de struiken naast het pad.
In de bar van ons hotel van Rocroi zat Frans van de Veeken een Leffe te drinken. Frans komt uit Dongen en werkt bij de politie in Tilburg. Daar is hij een collega van de broer van onze goede vriend Leo. Ook op de camino is de wereld klein. We aten samen in het restaurant. Wie Frans wil volgen: opwegnaaronderweg.blogspot. com
De volgende ochtend probeerden we via de Gr-route naar het volgende dorp te komen. Maar ook hier een modder, modder en nog eens modder. Het voordeel van de modder is dat je de voetstappen van je voorgangers goed kunt volgen. En zo zagen we dat Frans ons al vooraf ging. Hij wil zeker de Gr volgen. Wij hadden al een aantal varianten in ons hoofd over kleine verharde wegen.
Die middag in Vaux Villaine gingen we op zoek naar de burgemeester voor de sleutel van de salle communale. Volgens het boekje konden we daar op de grond slapen. De burgemeester is ook boer en dus niet op de mairie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten