REIMS VERVOLG

(er was even iets mis dus een nieuw bericht. Lees eerst het voorafgaande)

Op zoek naar de burgemeester opende mevr Croudent haar deur en nodigde ons uit voor een de thee. Zij was met haar man na haar pensioen hier komen wonen. Ze kwamen uit Lille en haar man vond het hier zo calme. Voor haar was het te rustig, daarom nodigde ze pelgrims uit op de thee. Trots liet ze brieven zien van Finse en Belgische pelgrims die ons vooraf gingen. Na een uur gezellig praten over dorp, kinderen en kleinkinderen gingen we samen met haar de sleutel zoeken. Helaas, de burgemeester wilde geen opvang meer in de salle.
Mevr. Courdent wilde ons natuurlijk helpen. Maar de hotels in de omgeving waren vol ( vanwege de journalisten bij het proces van Fourniret in Charleville, dacht onze gastvrouw) en bij het karmelklooster waren de zuster aan het bidden. Gelukkig had Hanneke die middag in een bar het nummer van een chambre d hôtes gezien. Die hadden nog plaats en mevrouw bracht ons naar het dorp.
Aan de table d`hôtes zaten ook Marina en Arnaud. Met hen en onze gastheer en vrouw werd het een gezellige avond met prima eten en wijn.
Hier hoorden we ook dat er een nieuwe route was ontworpen door lokale mensen om wat meer begaanbare wegen te volgen. We kregen een kopietje. Dus de volgende dag via kleine landbouwweggetjes en boswegen verder .
Die nacht kwamen we bij toeval terecht op de boerderij van Jos Evers, een Tilburger die al enkele jaren zijn geluk zoekt en vaak vindt in de Franse Ardennen. Omdat ze daar zijn naam niet kunnen uitspreken heet hij daar Josef de Grandchamps ( naam van het dorp) We aten samen met hem schapenvlees en en biologische groenten van eigen boerderij. Onder het eten veel vehalen over Tilburg en zijn werk hier. Naast de boerderij, knapt hij huizen op en verbouwde hij met vriendin Josine het oude station van Wasigny tot groepsverblijf.
We sliepen in een klein huisje naast de boerderij, dat Jos had ingericht voor gasten. Houtkachel, uitzicht op de velden. Het was mooi wakker worden met een voorzichtig bloeiende oude perenboom voor het raam van de zolder en daarachter het weide en bossen.
De volgende dag zagen wa langzaam het weidelandschap van de hogere ardennen overgaan in grootschalige akkerbouw. Het was een mooie wandeldag en voor het eerst konden we op ons gemak in het zonnetje picknicken. In Chateau Porcien kregen we op de mairie de sleutel van de judozaal. We waren ons aan het instaleren toen er op de deur geklopt werd. Jean Pierre (70) kwam binnen met een verhaal over een Belgisch koppel die hij onderweg ontmoet had en naar ons onderweg was. Dat bleken Marina en Arnaud te zijn. Ook nodigde hij ons uit om na de volgende etappe bij hem te komen slapen. Hij liet zijn telefoonnummer achter.
Samen met het Belgisch koningskoppel in het halletje voor de judozaal geslapen op echte bedden.
De volgende dag getwijfeld of we Jean Pierre zouden bellen voor overnachting. Naast een warme jeugdige uitstraling had hij ook een haak i.p.v. een linker onderarm, en zoiets schrikt af. Natuurlijk toch gebeld, want je moet open staan voor wat de camino je geeft. Jean Pierre kwam ons die avond in Bazancourt ophalen en bracht ons naar zijn nieuwe huis achter de boerderij waar hij tot voor kort boerde. Brigitte, zijn vrouw; had de thee al klaar en toen kwamen de verhalen los. Samen hadden ze al tweemaal de tocht naar Santiago gelopen via verschillende routes. Na de douche en een dutje werden we uitgenodigd voor het eten, maar eerst...... champagne. Samen dronken we een fles goede champagne, terwijl we de echte champagne streek nog niet eens bereikt hadden.
En zoals bijna elke avond gingen we naar bed met een dankbaar gevoel. Dat dit ons elke dag maar weer mag overkomen.
Gisteren bracht Jean Pierre ons weer naar de stopplaats van de vorige dag en liepen over de oude romeinse weg naar Reims. Een kaarsrechte veldweg recht op de kathedraal, die je al bijna 10 km vooraf kunt zien.
In Reims zaten we in het zonnetje voor de kathedraal. Daar kwam Frans aanlopen. Hij had die dag rustdag.
Goed om elkaar weer te zien en te horen dat het goed ging ondanks de modder die hij op de GR route tegenkwam.
In de jeugdherberg waren nog twee pelgrims en samen aten we in de rumoerige kantine (groep Amerikaanse jongeren).
Vandaag rustdag =internetdag. Helaas geen post restante bij het postkantoor. Dus opzoek naar landkaarten.
Bezoek aan de kathedraal; prachtige ramen. Voorbereiden voor de volgende 2 weken naar Vezelay. Morgen trekken we de champagne(wijn)streek in.
(na bijna 2 uur internet, geen zin meer in correctie; dus vergeef ons onze .....)