We hebben paashaas gegeten bij Frieda in Rillaar, onze vierde slaapplaats.
Het is nog moeilijk om onze ervaringen onder woorden te brengen. Donderdag waren we overdonderd door alles wat er in Riel georganiseerd was. En het afscheid van famillie, vrienden en Lucas en Anna.
Na Baarle Nassau liepen we samen op het Bels Lijntje nog 5 km naar Weelde -statie. Bij Jose kregen we op de eerste dag waarschijnlijk de mooiste slaaplaats van de hele reis.
Vrijdag begon het al na 15 minuten te sneeuwen; daarna regen en wind. Via Turnhout, waar de pastoor ons de eerste stempel aanbood in ons pelgrimspas, gingen naar Kasterlee.
Wannes heeft in zijn huis een refugio voor voetgangers naar Santiago. Hij heeft zelf al 4 routes in Spanje gelopen en vertrekt in het voorjaar voor een tocht van Lissabon naar Santiago.
Wannes is ook een voortreffelijk kok en samen met Kristel heel hartelijke gastheer/vrouw.
Van Kasterlee door kleinschalig boerenland richting abdij van Tongerlo. En verder naar de Jeugdherberg in Westerlo. Het laatste uur in de regen. Vandaag verder naar de Abdij van Averbode. Lekker in de winterzon.
We kwamen net aan toen de Paasmis ten einde was. Veel mensen spraken ons aan met de vraag: "Pelgrims ?, op weg naar Santiago ? " Verder langs Zichem naar Scherpenheuvel waar Annet (zus van Hans), haar man Bert en zoon Joeri ons voor de Basiliek stonden op te wachten. Na bezoek aan het heiligdom en het café liepen ze nog een uurtje met ons op naar onze volgende slaapplaats. Weer afscheidnemen.
Het was koud in de afgelopen dagen. Het regende, hagelde en sneeuwde. Soms met stormachtige wind. Toch hebben wij er nauwelijks last van gehad. We liepen goed gekleed in de wetenschap: dit is ook weer; dit is ook natuur.
Ik (Hans) had wel last van een onbestemd gevoel, dat te maken heeft met het totaal onoverzienbare van deze tocht. De lengte, de duur . Hanneke kan al meer bij de dag leven. Maar zij kreeg al op de eerste dag een blaar onder op haar kleine teen. Dus direct compeed uit de tas. De volgende dag was heel haar linker kleine teen één blaar. Nog meer compeed dus. Blaren betekent vooral steeds pijn bij het starten in de ochtend en na elke pauze. Dat blijft lastig.
Morgen verder richting Hoegaarde en daarna verder naar Namen
5 opmerkingen:
Hoi Hans en Hanneke
Ook ik was onder de indruk in Riel bij jullie afscheid. Het was geweldig, ik kreeg bijna zin om mee te lopen. Weer een leuk verhaal om te lezen. Ik blijf jullie volgen. Lieve groetjes Lianne en Ad.
aan mijn mailtje kun je al merken dat ik het heb geplaatst voordat ik de web had gelezen,jammer van de kou en de sneeuw,maar het kan allen maar beter worden hopelijk is je teen ook gauw weer heel.groetjes bep
Hallo Hanneke en Hans,
ik ben bang dat jullie vandaag ook niet veel weer hebben gehad. Hoop dat het snel beter wordt.
Hanneke, beterschap met de blaren en heel veel groeten uit Goirle,
Margo
hoi hans en hanneke
wat erg dat jullie zo'n slecht weer hebben, we hopen dat het snel wat opklaard!
fijn dat jullie goeie overnachtingsplaatsen hebben tot nu toe (afkloppen) want het is nog een long way to santiago!!!
groetjes de brouwertjes
Lieve (juf) Hanneke en Hans,
Wij liepen gisteren op 't Riels Laag in een winterse bui en moesten aan jullie denken. Vandaar dat we vandaag even op jullie site hebben gekeken. Wat stoer van jullie om zo'n lange "wandeling" te maken. Dat allerlei moois op jullie pad mogen komen. En natuurlijk een beetje warmer weer dat zal de blaar ook ten goede komen, hopen wij. Veel succes en hartelijke groeten van Max Hertogs en de overige Hertogjes.
Een reactie posten