Te voet op weg naar Rome.  2016

Als je eenmaal pelgrim bent, stop je niet. Tijdens vakanties in de Ardennen hadden we al enkele malen de Gr 5 ontmoet. Dus het lag voor de hand om die te gaan volgen richting Rome. In verschillende schoolvakanties liepen we stukken in België en Luxemburg. In 2012 bereikten we de grens van Luxemburg en Frankrijk. Helaas kreeg Hanneke steeds meer last van haar voet. Lange tochten met een rugzak zaten er niet meer in. We stapten over op de fiets.

In het voorjaar van 2016 begon het bij mij toch weer te kriebelen. 

Eind augustus nam ik de trein naar Dudelange in het zuiden van Luxemburg.
In het het natuurpak Haard nam ik de route weer op. Na dit voormalig dagmijnbouw gebied, werd ik op de Franse grens welkom geheten door de eerste rood wit tekens van de GR 5.

Helaas was er na 100 meter Frankrijk geen enkele aanduiding meer te vinden. Nu kwam mijn nieuwe GPS goed van pas. Voor het eerst had ik de route thuis in dit apparaat opgeslagen. Pas na 2 dagen zou ik in de buurt van Rombas weer vernieuwde rood -wit tekens tegenkomen.

In dit stuk Frankrijk is het niet eenvoudig om op de route slaapplaatsen de vinden. Ik had thuis goed uitgezocht waar en hoe laat er bussen vertrokken uit dorpjes bij de route naar Thionville en Metz. Daar had ik hotels geboekt. Met het openbaar vervoer lukte het gemakkelijk om zo 4 mooie wandel dagen te hebben. Niet te lange dagen, want  s'middag moest ik op tijd bij de bushalte in het dorp zijn; anders zeker een uur of soms 2 uur wachten. In de ochtend terug van de stad naar de route. Dit moest ook zorgvuldig gepland worden. Het voordeel was ook dat ik in de avond de tijd had om de stad een beetje te bezoeken. Vooral Metz bekoorde mij. Indrukwekkend station ; prachtige kathedraal; oud centrum; lekker eten op de Place Saint-Jacques (daar is ie weer !).

 Vooraf was ik wat bang dat deze route in een groot oud mijnbouw en industriegebied mij niet zou bekoren. Maar dat viel alles mee. De route liep voornamelijke door bossen langs de wat steilere hellingen helemaal aan de rand van het brede Moezeldal.

OP WEG NAAR ROME  2014  2015 en 2016                                         

Op de fiets 

Als voorbereiding op onze tocht naar Santiago de Copmpostela  fietsen we in de meivakantie van 2014 van Roermond langs de Roer naar Nord Eifel. We volgende een stuk de Reitsema fietsroute naar Rome. Hier groeide het plan om ook die kant op te fietsen. Niet in een keer, maar steeds in stukken van een week.
In het najaar van 2015 fietsen we verder door de Eifel naar Trier. We volgende een eigen route langs de rivieren Urft en Kyll.














 
Op 27 april 2016 namen we de trein naar Trier om daar onze fietstocht naar Rome te vervolgen. We hadden onze reis een dag moeten uitstellen vanwege de sneeuwval in de Eifel. Het was ook de eerste dagen van onze tocht nog erg koud.

Via de Ruwer Radweg klommen we uit het dal van de Moezel naar de Hundsrück. Een prachtig fietspad over een oude spoorlijn. Boven op het plateau  zochten we de bron van de Nahe en we volgden deze rivier in de richting van de Rijn. Onderweg kruisten we enkele keren een Jacobs-Pilgerweg.

Bij Bad Kreuznach verlieten we het dal van de Nahe en trokken via de wijnheuvels van Pfalz naar de Rijn. Enkele kilometers voor Nierstein aan de Rijn ontmoetten we twee Nederlandse vrouwen die ook fietsend op weg waren naar Rome. Het was duidelijk, na onze omweg via de Eifel en de Hundsrück, zaten we weer op de Reitsema route.

Met de trein van Nierstein naar Worms en de volgende dag terug om een mooie route te fietsen langs de Rijn. In Worms bezochten we de St. Peterdom . Vooral het bezoek aan de synagoge, een van de oudste van Duitsland en Heiliger Sand maakte veel indruk. Deze joodse begraafplaats is de oudste nog bestaande joodse begraafplaats in Europa.